رابطه هوش هیجانی و توانمندسازی کارکنان مراکز بهداشت استان گیلان

مقدمه: مهم­ترین و حیاتی­ترین دارایی هر سازمان، نیروی انسانی آن سازمان است. کیفیت و توانمندی نیروی انسانی، مهم­ ترین عامل بقاء و حیات سازمان بوده و این نیروی انسانی توانمند است که سازمان توانمند را به وجود می­‌آورد، توجه به عوامل موثر بر وانمند­سازی کارکنان نظیر هوش هیجانی نیز حائز اهمیت است. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین هوش هیجانی و توانمند­سازی کارکنان مراکز بهداشت استان گیلان به انجام رسیده است. روش ­ها: پژوهش حاضر با روش پیمایشی تحلیلی بر روی کارکنان مراکز بهداشت استان گیلان در سال 1394 انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 354 نفر به روش نمونه ­گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه­ های استاندارد هوش هیجانی وونگ لوو و توانمند­سازی کارکنان اسپریتزر بود. برای سنجش روایی پرسشنامه­ ها از روایی محتوایی و برای سنجش پایایی  آن­ها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS  و شاخص­ های آمار همبستگی پیرسون، کالموگروف اسمیرنوف و رگرسیون خطی انجام شد. یافته ­ها: یافته­ های پژوهش حاکی از وجود رابطه معنی­ دار مثبت بین مولفه ­های هوش هیجانی و توانمند­سازی کارکنان مراکز بهداشت استان گیلان بود. میانگین و انحراف معیار متغیر­های هوش هیجانی 1/094±3 و توانمند­سازی کارکنان 0/996±3 بود. در نهایت بین هوش هیجانی کارکنان با توانمند­سازی آنان رابطه معنی­ داری با ضریب همبستگی 0/914 و ضریب تعیین 0/196 بدست آمد. نتیجه­ گیری: با توجه به اینکه هوش هیجانی و ابعادش می­ توانند زمینه توانمند­سازی کارکنان را پیش­ بینی نمایند. لذا  می­ توان  برنامه ­های آموزشی خاصی را برای افزایش هوش هیجانی کارکنان در سازمان­ها به اجرا گذاشت. توجه به ایده­ های کارکنان و ایجاد فضای مناسب برای تبادل اطلاعات و افزایش توانمندی کارکنان در بهبود بهره ­وری سازمان موثر می­ باشند.